วันพฤหัสบดีที่ 26 มีนาคม พ.ศ. 2552

เจ็บพอทนได้

"เจ็บพอทนได้"คือประโยคแรกที่แม่บอก ก่อนที่จะเสริมสวย
เนื่องจากที่ทำงานแม่ เอาเครื่องมาลงใหม่ อยู่ในช่วงโปรโมชั่น
ราคาเท่าที่รู้ จากหลักหมื่น เหลือ หลักร้อย ก็เลยลองซะหน่อย
นั่นก็คือ "เลเซอร์กระชับรูขุมขนบนใบหน้า รอยแผลเป็นจากสิว และ อีสุกอีกใส"
เค้าว่ากันอย่างนั้น ตอนแรกแค่จะให้หมอดูว่าหนังหน้าทำได้มั๊ย
สรุปว่าได้ เพราะว่าหน้าหนาอะนะ
ขึ้นไปนอนบนเตียงเริ่มจาก
เอาท่อที่มีอากาศเย็นนนมาเป่าที่หน้า ก็สบายๆดี คิดว่าคงไม่มีอะไร
แต่พอสักพักมีอะไรสักอย่างมาตี๊ดดดที่หน้า มองไม่เห็นเพราะเค้าปิดตา
"โอเคมั๊ยค่ะ"
ตอบไม่ถูกเพราะว่ามันก็เจ็บ แต่ไหนๆแม่บอกว่าเจ็บทนได้เลยตอบว่า "ได้ค่ะ"
แต่พอทำไปได้สักพักถึงรู้ว่า คิดผิด เพราะมันเจ็บ ทนได้นะ แต่น้ำตาซึม
ยังจะแถมให้อีก เด๋วจะทำตรงแผลเป็นให้เยอะๆนะคะ
ในใจเศร้าสุดๆๆ ไม่ต้องแถมก็ได้เกรงใจ เพราะยิ่งแถมก็ยิ่งเน้น มันเจ็บนะนั่น
สุดท้ายเสร็จจนได้ ประมาณครึ่งชั่วโมง ก็มานั่งประคบเย็นให้มันหายเจ็บ
รอไปเหอะ ยังไม่หายสักที จิงๆต้องทำซ้ำอีก2-3 ครั้งถึงจะโอเค
แต่ทว่า ระหว่างนั่งประคบยืนยันเด็ดขาดว่าไม่เอา ขอไม่สวยล่ะกัน
แต่วันนี้มาคิดๆดูมันก็เจ็บทนได้นะ อีกอย่างแผลเป็นอีสุกอีใส มันก็เกือบหายจิงๆ
ขอไปตัดสินใจก่อนว่าจะเจ็บทนได้ต่อไปดีรึเปล่า
แต่มันไม่ยุติธรรมก็ตอนที่พ่อทำ เค้าทายาชาให้ แต่ตอนไปทำ ทำสดๆซะงั้น เฮ้อออ

วันพุธที่ 11 มีนาคม พ.ศ. 2552

เพื่อนสมัยประถมได้เล่นหนังกะเค้าด้วย

วันนี้ฤกษ์ดี ได้ไปดูหนัง ตั้งแต่อยู่มาได้ 2 ปีเนี้ย เพิ่งจะได้ไปดู พอตอนซื้อตั๋ว
แอบงง ราคาแค่ 60 เองเหรอเนี้ย รู้งี้มาดูตั้งนานแร้ว
ตอนแรกซื้อตั๋วกะว่าจะไปเดินเล่นแป๊ปนึง แต่สังเกตได้ว่า
ตอนขึ้นเนี้ย เค้าอันเชิญ มีบันไดเลื่อน แต่ตอนลง ตัวใคร ตัวมัน เดินเอาเอง
ก็เลยปักหลักอยู่ที่เดิม เดินดู cut out หนัง (เค้าเรียกแบบนี้ปะ)
เดินดูไปเจอเรื่อ อนึ่งฯ เอ๊ะทำไมคนนี้หน้าคุ้นๆเนี้ย ยืนจ้องไปจ้องมา
ที่แท้ก็เพื่อนสมัยประถม ยืนโชว์เดี่ยวอยู่ เพราะในรูปจะมีผู้หญิง 5 คน
3คน เค้าเกาะกลุ่มกัน นั่นล่ะเลยยืนโชว์เดี่ยวอยู่ ไม่รวมก้อยนะ
พอได้ดูตัวอย่างหนังก็คิดกะว่าจะไปดูซะหน่อย
จริงๆก็พอรู้มาบ้างว่าเคยเล่นละคร เป็นดารารับเชิญ กะถ่ายแบบ
เห่อๆ วันนี้เถลไถลมาทั้งวันแระ พรุ่งนี้ต้องอ่านหนังสือต่อ
สองสามวันมานี้เก็บผ้าซักซะเบื่อ เนื่องจากตอนสอบไม่ได้ซักผ้า
เกือบๆจะสามอาทิตย์ เน่าได้อีก
ปล. มีแต่เพื่อนอยากจะให้พาไปงาน pattaya music
แต่เจ้าบ้านขี้เกียจจะแย่ โอยย จะมากันทำไมคนเยอะจะตายยย

วันพฤหัสบดีที่ 5 มีนาคม พ.ศ. 2552

ลาก่อนคุณ แอนโทนี่ กิ๊ดเดนท์

สอบเสร็จแล้ววววว วิชา แนวคิดและทฤษฎีทางสังคมศาสตร์ พอๆๆไม่อ่านแร้ว
อ่านวิชานี้ทีไรเหมือนโง่ภาษาไทย ยกตัวอย่างเช่น ความรู้คืออำนาจ เพราะอะไร
อธิบายจับใจความได้ว่า เบื้องหลังความรู้คือ ความต้องการที่จะมีอำนาจ แค่นั้นเท่านั้น
แล้วแบบนี้ 10 คะแนน จะเขียนอารายดี เล่นตอบมาง่ายๆ
ไม่มีเหตุผลและทีมาที่ไปแค่อยากจะบอกแบบเนี้ย อารมณ์นั้น
โดยเฉพาะ คุณ แอนโทนี่ กิ๊ดเดนท์ ไม่รู้แม่ให้กินไร ฉลาดเหลือเกิน แต่ละประเด็น
คิดมาได้ ไม่ต้องคิดมากก็ได้มั้ง
เมื่อก่อนตอนเรียนเลข รู้สึกว่า นะ ปิทาโกรัส เกิดมาไมเนี้ย สร้างความปวดหัวให้กับคนรุ่นหลัง
แต่พอเจอวิชานี้ พอเหอะ คุณ ช้าค แดริดา เอมิล เดอร์ไคร์ม ไม่ต้องคิดมาก สังคมอยู่ก็ยังอยู่ได้
เป็นวิชาที่อ่านแล้วไม่ใช่ไม่จำแต่ไม่รู้จะจำตรงไหน
เมื่อคืนอ่านถึงตี 2 กว่าๆ ตื่น 6 โมงมาอ่านอีกรอบ
งีบไปตอน 7 โมง พอ 7.15 ตื่นมาอย่างงงๆว่าเมื่อกี๊
นอนหลับหรือว่าอ่านจนหลับ พอตอนหลับดันฝันว่าอ่าน อ่านแบบรู้เรื่องด้วย
ที่เนี้ยเอาใหม่ๆ จะหลับแล้วนะ หลับไป ตื่นมา 8 โมง
เริ่มสงสัยตัวเอง สรุปเมื่อกี๊หลับใช่มั๊ย ไม่ได้อ่านจนหลับไปอีก
นั่นแหละ อารมณ์นั้น
การสอบสิ้นสุด แต่ยังต้องไปสอบรามต่ออีกอาทิตย์หน้า เฮ้อออออ
ไปนอนดีกว่า